| ESMA'ÜL-HÜSNA "O, yaratan, var eden, sekil veren Allah'tir. En güzel isimler O'nundur. Göklerde ve yerde olanlar O'nun sanini yüceltmektedirler. O, galiptir, hikmet sahibidir.(Hasr-24)" |
 |
ALLAH (Varligi zorunlu olan ve bütün övgülere layik bulunan zatin özel ve en kapsamli adi) |
 |
RAHMÂN (Bagislayan, esirgeyen) |
 |
RAHÎM (Bagislayan, esirgeyen) |
 |
MELIK (Görünen ve görünmeyen alemlerin sahibi) |
 |
KUDDÛS (Her eksiklikten münezzeh) |
 |
SELÂM (Esenlik veren) |
 |
MÜ'MIN (Güven veren, vaadine güvenilen) |
 |
MÜHEYMIN (Kainatin bütün islerini gözetip yöneten) |
 |
AZÎZ (Yenilmeyen yegane galip) |
 |
CEBBÂR (Iradesini her durumda yürüten, yaratilmislarin halini iyilestiren) |
 |
MÜTEKEBBIR (Azamet ve yüceligini izhar eden)) |
 |
HÂLIK (Takdirine uygun bir sekilde yaratan) |
 |
BÂRI' (Bir model olmaksizin canlilari yaratan) |
 |
MUSAVVIR (Sekil ve özellik veren) |
 |
GAFFÂR (Daima affeden, tekrarlanan günahlari bagislayan) |
 |
KAHHÂR (Yenilmeyen, yegane galip) |
 |
VEHHÂB (Karsilik beklemeden bol bol veren) |
 |
REZZÂK (Bedenlerin ve ruhlarin gidasini yaratip veren) |
 |
FETTÂH (Iyilik kapilarini açan, hakemlik yapan) |
 |
ALÎM (Hakkiyla bilen) |
 |
KÂBIZ (Rizki tutan, canlilarin ruhunu alan) |
 |
BÂSIT (Rizki genisleten, ruhlari bedenlerine yayan) |
 |
HÂFID (Alçaltan, zillete düsüren) |
 |
RÂFI' (Yücelten, izzet ve seref veren) |
 |
MUIZ (Yücelten, izzet ve seref veren) |
 |
MÜZIL (Alçaltan, zillet veren) |
 |
SEMI' (Isiten) |
 |
BASÎR (Gören) |
 |
HAKEM (Son hükmü veren) |
 |
ADL (Mutlak adalet sahibi, asiriliga meyletmeyen) |
 |
LATÎF (Yaratilmislarin ihtiyacini en ince noktasina kadar bilip sezilmez yollarla karsilayan) |
 |
HABÎR (Her seyin iç yüzünden haberdar olan) |
 |
HALÎM (Acele ile ve kizginlikla muamele etmeyen) |
 |
AZÎM (Zatinin ve sifatlarinin mahiyeti anlasilamayacak kadar ulu) |
 |
GAFÛR (Bütün günahlari bagislayan) |
 |
SEKÛR (Az iyilige çok mükafat veren) |
 |
ALÎ (Izzet, seref ve hükümranlik bakimindan en yüce, askin) |
 |
KEBÎR (Zatinin ve sifatlarinin mahiyeti anlasilamayacak kadar ulu) |
 |
HAFÎZ (Koruyup gözeten ve dengede tutan) |
 |
MUKÎT (Bedenlerin ve ruhlarin gidasini yaratip veren, bilip gücü yeten ve koruyan) |
 |
HASÎB (Kullarina yeten, onlari hesaba çeken) |
 |
CELÎL (Azamet sahibi) |
 |
KERÎM (Fazilet türlerinin hepsine sahip) |
 |
RAKÎB (Gözetleyip kontrol eden) |
 |
MÜCÎB (Dileklere karsilik veren) |
 |
VÂSI' (Ilmi ve merhameti herseyi kusatan) |
 |
HAKÎM (Bütün emirleri ve isleri yerli yerinde olan) |
 |
VEDÛD (Çok seven, çok sevilen) |
 |
MECÎD (Sanli, serefli) |
 |
BÂIS (Ölümden sonra dirilten) |
 |
SEHÎD (Her seyi gözlemis olarak bilen) |
 |
HAK (Fiilen var olan, mevcudiyeti ve uluhiyyeti gerçek olan) |
 |
VEKÎL (Güvenilip dayanilan) |
 |
KAVÎ (Her seye gücü yeten, kudretli) |
 |
METÎN (Her seye gücü yeten, kudretli) |
 |
VELÎ (Yardimci ve dost) |
 |
HAMÎD (Övülmeye layik) |
 |
MUHSÎ (Her seyi tek tek ve bütün ayrintilariyla bilen) |
 |
MÜBDI' (Ilkin yaratan) |
 |
MUÎD (Tekrar yaratan) |
 |
MUHYÎ (Can veren) |
 |
MÜMÎT (Öldüren) |
 |
HAY (Ebedi hayatta diri) |
 |
KAYYÛM (Her seyin varligi kendisine bagli olup kainati idare eden) |
 |
VÂCID (Diledigini diledigi zaman bulan bir müstagni) |
 |
MÂCID (Sanli, serefli) |
 |
VÂHID (Bölünüp parçalara ayrilmamasi ve benzerinin bulunmamasi anlaminda tek) |
 |
SAMED (Arzu ve ihtiyaçlari sebebiyle herkesin yöneldigi ulular ulusu bir müstagni) |
 |
KÂDIR (Her seye gücü yeten, kudretli) |
 |
MUKTEDIR (Her seye gücü yeten, kudretli) |
 |
MUKADDIM (Öne alan) |
 |
MUAHHIR (Geriye birakan) |
 |
EVVEL (Varliginin baslangici olmayan) |
 |
ÂHIR (Varliginin sonu olmayan) |
 |
ZÂHIR (Varligini ve birligini belgeleyen birçok delilin bulunmasi açisindan asikar) |
 |
BÂTIN (Zatinin görülmesi ve mahiyetinin bilinmesi açisindan gizli) |
 |
VÂLÎ (Kainata hakim olup onu yöneten) |
 |
MÜTEÂLÎ (Izzet, seref ve hükümranlik bakimindan en yüce, askin) |
 |
BER (Iyilik eden, vaadini yerine getiren) |
 |
TEVVÂB (Kullarini tövbeye sevkeden ve tövbelerini kabul eden) |
 |
MÜNTAKIM (Suçlulari cezalandiran) |
 |
AFÜV (Hiçbir sorumluluk kalmayacak sekilde günahlari affeden) |
 |
RAÛF (Sefkatli) |
 |
MÂLIKÜ'L-MÜLK (Mülkün sahibi) |
 |
ZÜ'L-CELÂLI ve'l-IKRAM (Azamet ve kerem sahibi) |
 |
MUKSIT (Adaletle hükmeden) |
 |
CÂMI' (Toplayip düzenleyen, kiyamet günü hesaba çekmek için mahlukati toplayan) |
 |
GANÎ (Her seyden müstagni, kendi disinda her sey O'na muhtaç) |
 |
MUGNÎ (Zenginlik verip tatmin eden) |
 |
MÂNI' (Dilemedigi seyin gerçeklesmesine müsaade etmeyen, kötü seylere engel olan) |
 |
DÂR (Zarar veren) |
 |
NÂFI' (Fayda veren) |
 |
NÛR (Nurlandiran, nur kaynagi) |
 |
HÂDÎ (Yol gösteren, murada erdiren) |
 |
BEDÎ' (Esi ve örnegi olmayan, sanatkarane yaratan) |
 |
BÂKÎ (Varliginin sonu olmayan) |
 |
VÂRIS (Varliginin sonu olmayan) |
 |
RESÎD (Bütün isleri isabetli ve hedefine ulasici, irsad edici) |
 |
SABÛR (Çok sabirli) |
